In ons vorige artikel op ‘Weetjes Woensdag’ hadden we het over ‘blind’ kuren tegen wormen. Hoewel we de onderwerpen van onze blog graag afwisselen, willen we toch nog eens even terugkomen op wormbestrijding. De reden hiervoor is dat verbazingwekkend veel paardenliefhebbers – zelfs professionelen – op een volstrekt routinematige manier hun paarden ontwormen en zich totaal niet bewust zijn van de gevaren die dat met zich meebrengt. Willen we serieuze problemen met resistentie in de zeer nabije toekomst vermijden, dan is verstandig omgaan met ontwormingsmiddelen een absolute prioriteit. Aan die bewustmaking willen we graag meewerken Resistente bacteriën: een gekend probleemIedereen is het er intussen wel over eens dat een blind gebruik van antibiotica voor potentieel rampzalige toestanden heeft gezorgd. Een gekend voorbeeld is de zogenaamde ‘ziekenhuisbacterie’; in feite een verzamelnaam voor een groep bacteriën die resistent zijn geworden tegen een grote groep antibiotica. Uit een studie van 2007 is gebleken dat 6% van de Belgische ziekenhuispatiënten met een infectie met ziekenhuisbacteriën zoals MRSA (methicilline-resistente Staphylococcus aureus) te maken kreeg. Uit een grootschalig onderzoek dat in 2018 door het Amerikaanse PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences) werd gepubliceerd, en waaraan naast de prestigieuze universiteit van Princeton ook de Universiteit Antwerpen deelnam, bleek dat België de zevende grootste verbruiker van antibiotica in de wereld is. Professor Goossens van de UA stelde zelfs onomwonden in De Tijd: “We stevenen af op een ramp”. Economen schatten dat antibioticaresistentie tegen 2050 een verbijsterende 10 miljoen doden per jaar zal veroorzaken indien er geen betere wereldwijde controle komt op het gebruik van antibiotica. Resistente wormen: een onderschat fenomeenKlinkt ronduit griezelig, nietwaar? Vreemd dan toch dat maar weinig mensen er zich van bewust zijn dat in verband met wormbesmettingen een soortgelijk resistentieprobleem aan de deur staat te kloppen. Reeds in 1999 rapporteerden Zuidafrikaanse onderzoekers dat de resistentiegraad van Haemonchus-wormsoorten bij schapen en geiten alarmerende niveaus had bereikt. Een onderzoek dat in 2008 werd uitgevoerd om de effectiviteit van vier verschillende wormbestrijdingsmiddelen bij paarden na te gaan, gaf weer dat in meer dan 80% van de gevallen in het VK en Duitsland resistentie aanwezig was tegen fenbendazole en in 25% van de gevallen tegen pyrantel. Hoewel slechts weinig tot geen resistentie werd gevonden tegen ivermectine (3%) en moxidectine riepen de onderzoekers toch op om “de wormbestrijdingsmiddelen die nog effectief zijn op een dusdanige manier te gebruiken dat hun efficiëntie zo lang mogelijk bewaard blijft”. In 2012 parafraseerden Ray Kaplan en Anand Vidyashankar de klimaatproblematiek door in een artikel voor het wetenschappelijke tijdschrift Veterinary Parasitology te spreken over ‘An inconvenient truth: Global worming (...)’. In dit artikel wezen ze erop dat de laatste 10 à 15 jaar de resistentie van wormen tegen bestrijdingsmiddelen wereldwijd enorm was toegenomen. Een bijkomend probleem is het feit dat sinds de introductie van ivermectine in 1981 slechts weinig nieuwe bestrijdingsmiddelen het licht zagen. Onnodig te zeggen dat toenemende resistentie tegen hetgeen bestaat en een gebrek aan nieuwe middelen een gevaarlijke cocktail is. Ontstaat er eenmaal resistentie, dan zullen veel paarden overlijden aan de gevolgen van een ernstige worminfectie die niet langer te bestrijden valt. Vooral jonge paarden zullen hiervan de dupe zijn. Wat kunnen we ertegen doen?De enige strategie die helpt tegen het optreden van resistentie is een spaarzaam gebruik van bestrijdingsmiddelen. Zo simpel is het. Dat wil met andere woorden zeggen dat we hetgeen werkt enkel gaan inzetten wanneer het nodig is. Blind, routinematig kuren is daarom uit den boze. Het wakkert niet alleen resistentie aan; het is bovendien nog ongezond voor je paard ook. Tenslotte dien je je paard wel vergif toe, ook al is het een vergif tegen wormen. Hoewel het onderzoek naar de schadelijke effecten vreemd genoeg nog in zijn kinderschoenen staat, ontdekte een recent onderzoek uit 2019 dat ontwormingsmiddelen de diversiteit van de darmflora bij gezonde paarden doet dalen. De studie stelde verder dat een verstoring van de darmflora diepgaande effecten heeft op het welbevinden van het paard. Hoe weten we nu wanneer we precies moeten kuren (en waarmee)? Ook hier is het antwoord simpel: mestonderzoek. Dit is de enige manier om niet alleen vast te stellen of er worminfecties aanwezig zijn, maar ook of de infectie ernstig genoeg is om in te grijpen. Met mestonderzoek kan men namelijk precies bepalen hoeveel wormeitjes er per gram mest aanwezig zijn. Ligt dit aantal beneden de 200 dan hoef je meestal niet te ontwormen. Ligt het boven de 500 dan moet er zeker behandeld worden. Aan de hand van het type eitjes wordt dan meteen duidelijk met welke wormsoorten je paard te maken heeft en kan je gericht gaan ingrijpen. Mestonderzoek laat je best uitvoeren in het voorjaar en in de zomer. Tijdens het najaar en de winter scheiden sommige wormsoorten geen eitjes uit, waardoor je een vals negatief resultaat kan krijgen. Door eerder op het jaar te controleren en eventueel gericht te behandelen kan je de infectiedruk laag houden. Een tweede mestonderzoek na een eventuele behandeling kan je bovendien een aanwijzing geven of er al een bepaalde mate van resistentie aanwezig is. Ook hier is tijdig ingrijpen (door bijvoorbeeld over te schakelen op een alternatief bestrijdingsmiddel) de boodschap. Wil jij ook resistentie bij wormbesmettingen helpen voorkomen? Laat dan een mestonderzoek uitvoeren en ontworm je paard enkel wanneer het nodig is. Voor meer inlichtingen kan je me hier contacteren. BronnenKaplan R., & Vidyashankar A. (2012). An inconvenient truth: Global worming and anthelmintic resistance. Veterinary Parasitology, Volume 186, Issues 1-2, p. 70-78
Kunz I. G. Z., Reed K. J., et al. (2019). Equine fecal microbiota changes associated with anthelmintic administration. Journal of Equine Veterinary Science, Volume 77, p. 98-106 Traversa D., von Samson-Himmelstjerna G., et al. (2009). Anthelmintic resistance in cyathostomin populations from horse yards in Italy, United Kingdom and Germany. Parasites & Vectors, Volume 2, Supplement 2 Van Wyk J. A., Stenson M.O., et al. (1999). Anthelmintic resistance in South Africa: surveys indicate an extremely serious situation in sheep and goat farming. Onderstepoort Journal of Veterinary Research, Volume 66
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorNathalie Daelemans Archives
May 2022
Categories |